Grup: H

H grubunda Cezayir, Belçika, Güney Kore ve Rusya bulunuyor...

RUSYA

Portekiz, İsrail, Azerbaycan, K.İrlanda ve Lüksemburg’un olduğu eleme grubunu 15 puan ile favori Portekiz’in önünde zirvede bitirerek Brezilya biletini almaya hak kazanan Rusya, üst turu hedefliyor

Kaleciler: Igor Akinfeev (CSKA Moskova), Yury Lodygin (Zenit St. Petersburg), Sergey Ryzhikov (Rubin Kazan).
Savunmacılar: Vasili Berezutskiy (CSKA Moskova), Vladimir Granat (D.Moskova), Andrey Eshchenko (Anzhi), Sergey Ignashevich (CSKA Moskova), Alexey Kozlov (D.Moskova), D.Kombarov (Spartak Moskova), Andrey Semenov (Terek Grozny), Georgi Schennikov (CSKA Moskova).
Orta sahalar: Denis Glushakov (Spartak Moskova), Igor Denisov (D.Moskova), Alan Dzagoev (CSKA Moskova), Yury Zhirkov (D.Moskova), Alexey Ionov (D.Moskova), Samedov (Lokomotif Moskova), Victor Faizulin (Zenit St Petersburg), Oleg Shatov (Zenit St. Petersburg), Roman Shirokov (Krasnodar).
Forvetler: Maxim Kanunnikov (Amkar Perm), Alexander Kerzhakov (Zenit St Petersburg), Alexander Kokorin (D.Moskova)

Muhtemelen Fabio Capello 4-1-4-1 ya da 4-2-3-1 formasyonundan birini tercih edecek. Geri dörtlünün önünde oynayan Glushakov, oyunun merkezinde yer alan Roman Shirokov ve forvet arkasında bu sezon oldukça formda bir sene geçiren Kokorin, Capello’nun vazgeçilmezleri arasında. Ayrıca playmaker rolünde izleyeceğimiz Shirokov’u da es geçmemek lazım. Takımın önemli isimlerinden biri olan Yuri Zhirkov artık daha tecrübeli ve arkasında da onu rahatlatabilecek isim de Kombarov olacak. Sağ bekte ise Andrei Yeschenko dahil olmak üzere Alexander Anyukov ve Alexei Kozlov gibi alternatifler mevcut. Alternatifi olmayan isimler ise  Sergei Ignashevich ve Vasili Berezutski. Bu ikili dışında stoper pozisyonunda oynayacak kaliteli stoperleri yok. Rusya topu havadan oynamaktan ziyade yerde topa hakim olmak isteyen bir takım hüviyetinde. İşte tam da burada Shirokov’un önemi ortaya çıkıyor. Teknik becerisi ve zekasıyla kilit rol üstlenebilir.  O pozisyonun diğer bir alternatifi ise Alan Dzagoev olacak. Üst turu hedefleyen Rusya’da, kadrodaki tüm isimlerin Rusya Ligi’nde oynuyor oluşu da bir handikap olarak görülebilir.

Takımın yıldızı

Zenit forması giyen 1981 doğumlu Roman Shirokov’un keşfedilmesi biraz zaman aldı. Stoper olarak başladığı kariyeri daha sonra ülkesinin en iyi orta saha oyuncularından birine dönüşmesiyle devam ediyor. Geçmişinde her ne kadar stoper oynamış olsa da o, şu an ülkesinin en iyi orta saha oyuncusu konumunda. “Avrupa’da kendimi test etmek istiyorum.” demiş olsa da, o şansı bir türlü yakalayamadı. Muazzam pasör olması, oyunu yönlendirme becerisi, sakinliği ve usta işi ara pasları ile Euro 2012’de olduğu gibi Brezilya’da da Rusya’nın en önemli kozu olacak. Belki iyi bir turnuva geçirirse Avrupa’nın önemli kulüplerinde boy gösterebilir. Hiçbir şey için geç değil…

Gözler onda

1991 doğumlu ve 1.83 boyundaki genç forvet bu sezon Dinamo Moskova formasıyla ligde çıktığı 22 maçta 10 gole imzasını attı. İyi bir orta saha kurgusuna sahip olan Rusya’nın en önemli ihtiyacı bitiriciliği iyi olan bir forvetti. Aleksandr Kokorin turnuvada Rusya’nın hücumdaki en önemli kozu olacak. Birden fazla pozisyonda oynaması Capello için avantaj sağlayacak. Gerek tek santrfor sisteminde gerekse de Kerzhakov ile beraber yardımcı forvet rolünde başarıyla oyanayabilir. En önemli özelliği yüksek özgüveni sayesinden kaleyi gördüğü yerde şut çıkarabilmesi. Avrupa’da bir çok takımın kıskacında. Dünya Kupası sonrasında hakkında çıkacak transfer haberleri kimseyi şaşırtmayacaktır.

Teknik direktör

Fabio Capello’nun kariyeri ve başarıları hakkında sayfalarca yazı yazsak yine de yetmez. Brezilya’ya davet ettiği 30 kişilik aday kadroda Rusya dışından sadece bir oyuncuyu çağırmasıyla dikkatleri çekti. 67 yaşındaki İtalyan teknik adama göre H Grubundaki rakibi Belçika için “Genç ve yetenekli futbolculardan kurulu harika bir takım”, yorumunda bulunurken, Güney Kore ve Cezayir’i ise “Ciddi” ve “Başa çıkılması zor” takımlar olarak tanımlıyor. Grubun favorisinin kim olduğunu ise şöyle açıklıyor; “Herkes grubumuzun favorisinin Belçika olduğunu söylüyor ama bana göre gerçek favori Rusya.” Bu açıklamasıyla takımına olan güvenin açıkça belli eden kurt hocanın grup aşamasından sonra neler yapabileceğini hep birlikte göreceğiz…

BELÇİKA

Avrupa elemelerinin en dikkat çeken takımlarından biri olan Belçika, Dünya Kupası’nın da en renkli takımlarından biri… Kulüp takımlarında başarından başarıya koşan Belçikalıların turnuvada yapacakları herkes için merak konusu...

Kaleciler: Thibaut Courtois (Atletico Madrid), Simon Mignolet (Liverpool), Silvio Proto (Anderlecht)
Savunmacılar: Toby Alderweireld (Atletico Madrid), Laurent Ciman (Standard Liege), Nicolas Lombaerts (Zenit St Petersburg), Vincent Kompany (Manchester City), Daniel Van Buyten (Bayern Munich), Anthony Vanden Borre (Anderlecht), Thomas Vermaelen (Arsenal), Jan Vertonghen (Tottenham)
Orta sahalar: Nacer Chadli, Mousa Dembele (Tottenham), Steven Defour (Porto), Kevin De Bruyne (Wolfsburg), Marouane Fellaini, Adnan Januzaj (both Manchester United), Eden Hazard (Chelsea), Kevin Mirallas (Everton), Divock Origi (Lille), Axel Witsel (Zenit St Petersburg),
Forvetler: Romelu Lukaku (Everton, on loan from Chelsea), Dries Mertens (Napoli).

Kasım ayında Belçika, Zagrep deplasmanında Hırvatistan’dan da namağlup döndüğünde tarih yazdıklarını biliyorlardı. Sadece 12 yıl sonra ilk defa büyük bir turnuvada boy gösterme şansını elde etmekle kalmamış, aynı zamanda bunu yenilgisiz ve göz alıcı bir  performansla başarmışlardı. Grupları çok zorlu sayılmazdı  ama Hırvatistan gibi büyük turnuva tecrübesi fazla bir takımı geride bırakmaları dikkat çekiciydi. Üstelik bunu oynadıkları 10 eleme maçında sadece 4 gol yiyerek başardılar. Kalede Courtois’ten savunmada Kompany’ye, orta saha Hazard’dan ileri uçta Lukaku’ya gözde yeteneklerden kurulu bir takım…

Kimilerinin o dönemde göz alıcı kadrosundan etkilenerek Dünya Kupası favorisi dahi ilan ettiği Belçika aradan geçen vakitte uçmayı bırakıp ayağı yere basan bir takım haline geldi. Bunda elbette hazırlık maçında gösterdikleri başarısız performanslar etkili oldu. Kasım 2013’ten kupa öncesi kampına kadar oynadıkları Kolombiya, Japonya ve Fildişi Sahili hazırlık maçlarında galibiyet yüzü göremediler. Üstelik teknik direktör Marc Wilmots’u ciddi şekilde rahatsız eden bir gelişme de vardı, Cristian Benteke sakatlanmıştı.Wilmots, yaratıcı oyuncu çeşitliliğinden maksimum verimi almak için ileride tek oyuncu kullanıyor. Bu role Lukaku’dan ziyade Benteke’nin daha iyi oturduğunu düşünen hoca bu tercihinden mahrum kalacak. Çoğunlukla 4-3-3 oynayıp kanatlarda Hazard, De Bruyne gibi yaratıcı oyuncuları kullanan Wilmots, dönem dönem Hazard’ı da ‘sahte 9’ olarak denedi ama bu denemeler hazırlık maçlarında hüsranla sonuçlandı. Mirallas’ı öne atıp Lukaku’lu bir 4-4-2’ye dönmek bir başka alternatif olarak öne çıkabilir.

Belçika’yı çekici kılan şüphesiz sürprizlere en açık takım olması. Öyle bir kadroya sahip ki ilk 11’de yer alıp almayacağını bilmediğiniz isimler dahi Dünya Kupası’nda fark yaratabilirler. Mirallas’tan Mertens’e kadar zengin kulübesi ve kadrosuyla Belçikalılar, Hırvatistan maçında yaptıkları gibi Brezilya bayrağını kırmızı-sarı-siyaha boyamak için her şeye sahipler. Helvayı yapıp yapamayacaklarını ise hep beraber göreceğiz.

Takımın yıldızı

Belçika’nın bir yıldız ismi varsa bu şüphesizEden Hazard. Chelsea ile çok iyi bir sezon geçiren Belçikalı şu anda dünyanın en yaratıcı futbolcularından biri ve çok basitmiş gibi göstermiş birçok pozisyonu yapabilecek çok az sayıda yetenek mevcut. Sezonun son bölümünde Jose Mourinho ile yaşadığı polemik ve takıma kendini adamadığı yönündeki eleştiriler bu gerçeği değiştirmiyor. Yalnız sorun şu ki Hazard tam anlamıyla milli takıma ağırlığını koyabilmiş değil, kulüp düzeyindeki performansını her zaman milli takımda izlemek mümkün olmuyor. 2011’deki Türkiye maçında kulübede olduğunu görünce stadyumu terk edip hamburgerciye gidişi hala akıllarda. Aradan geçen zamanda tecrübelenen ve üst düzeye futbolda kendine daha büyük bir yer edinen Hazard, Belçika turnuvada iyi bir yere gelecekse bunun anahtarını tutan isim.

Gözler onda

Hücumdan orta sahaya birçok yetenekli ve yıldız ismi bir arada bulunduran bir takımda en dikkat çekici isimlerden birinin kaleci olması için çok özel bir yetenek olmanız gerek ve Thibaut Courtois şu anda Avrupa’nın en özel file bekçisi. Henüz 21 yaşında olmasına karşın 4 senedir Avrupa’nın zirvesinde forma giyen Courtois, bu sezon performansını ve tecrübesini bir kademe daha yukarı taşıdı ve La Liga şampiyonu olan ve Şampiyonlar Ligi finali gören Atletico Madrid’in en önemli parçalarından biri oldu. Seneye Chelsea’de olup olmayacağı belki belirsiz ama dünyanın en iyi 4-5 kalecisinden biri olarak artık bu düzeyde bir ekibin kalesini devralacağı kesin. 21 yaşında Dünya Kupası’na giden bir kaleci olarak Courtois, Belçika’da gözlerin üzerinde olacağı en önemlifutbolculardan biri olacak.

Teknik direktör

Dick Advocaat’ın yardımcısı olarak 2009’da göreve gelen Marc Wilmots, Georges Leekens’in de yardımcılığını yürütmeyi sürdürmüştü. Oyuncu olarak Belçika Milli Takımı tecrübesi bulunsa da teknik direktör olarak başarısı bulunmayan Wilmots, için de bu turnuva aynı zamanda bir sınav. Eğer turnuvada beklenen başarıyı elde edemezse eski defterler açılıp kariyerinde kaydadeğer tek işin Sint-Truiden’deki 6 aylık macerası olduğu hatırlatılabilr. Belçika Futbol Federasyonu dokümanlarında bu jenerasyonda eğitim gören herkesin 4-3-3 dizilişine göre yetiştirildiği yazılı. Wilmots da bu çizgide ilerlemekle birlikte zaman zaman takımın görüntüsü 4-1-4-1’e kayıyor. Lukaku yerine Benteke’yi tercih etse de Lukaku’nun başarılı bir sezon geçirmiş olması nispeten elini kuvvetlendiriyor.

CEZAYİR

Turnuvanın zayıf takımlarından biri olan Cezayir için gruptan çıkmak bile büyük bir başarı. En kötüsünü de en iyisini de yapacak potansiyele sahipler...  

Kaleciler: Rais Mbolhi (CSKA Sofia), Cedric Si Mohamed (CS Constantine), Mohamed Lamine Zemmamouche (USM Alger).
Savunmacılar: Essaid Belkalem (Watford), Madjid Bougherra (Lekhwya Club), Liassine Cadamuro (Mallorca), Faouzi Ghoualm (Napoli), Rafik Halliche (Academica Coimbra), Aissa Mandi (Stade Reims), Carl Medjani (Valenciennes), Djamel Mesbah (Livorno), Mehdi Mostefa (AC Ajaccio)
Orta sahalar: Nabil Bentaleb (Tottenham), Yasine Brahimi (Granada), Medhi Lacen (Getafe), Saphir Taider (Inter Milan), Hassan Yebda (Udinese)
Forvetler: Abdelmoumene Djabou (Club Africain), Sofiane Feghouli (Valencia), Nabil Ghilas (Porto, Riyad Mahrez (Leicester City), Islam Slimani (Sporting Lisbon), Hilal Soudani (Dinamo Zagreb).

Eleme grubunu rahat geçen Cezayir, play-off maçlarında deplasman golüyle Burkina Faso’yu eleyip kupaya katılmaya hak kazandı. Takımın öncül misyonu rakibin oyununu bozup direkt ya da endirekt hücuma çıkmak. İleri uçtaki iki oyuncunun farklı özelliklere sahip olması tamamlayıcılık açısından takımın kilit noktasını oluşturuyor. Genelde 4-4-1-1 benzeri diziliyorlar. Yer yer 4-3-3 ve 3’lü savunma görmek de mümkün. Cezayir’de ilk göze çarpan pozitif durum Kuzey Afrika takımlarına  özgü olan fiziksel gücün maksimum seviyede olması. Özellikle defans hattı birbirinden kuvvetli oyunculardan kurulu. Çok iyi bir sezon geçiren Feghouli de ekibin x-faktör futbolcusu. Yeşil-beyazlı ekip Burkina Faso maçlarından alnının akıyla çıktıysa da defoları gözle görülür durumdaydı. Fiziksel gücü yüksek hantal oyuncular hızlı rakip futbolculara karşı çok fazla hata yapabiliyor.

Özellikle Belçika gibi bir takımla aynı grupta olduğu düşünüldüğü zaman bu sorun başlarına çok fazla iş açabilir. Bir diğer karakteristik olumsuz özellikleri de oyuncuların kolayca kırmızı kart görebilmeleri.Mental olarak da dikkatli olmak zorundalar.

Takımın yıldızı

Klasik Kuzey Afrikalı teknik oyunculardanSofiane Feghouli’yi ayıran taktik bilgisi ve oyun görüşü. Genelde sağ çizgiye yakın oynayan Valencialı, forvet arkası da oynayıp skora her iki bölgeden de katkı yapabiliyor. İyi bir sezon geçirmiş olmasına yaşına göre sorumluluk alabilecek olgunluğa sahip olması da eklenince Cezayir’in yıldızının Feghouli olarak görünmesi hiç de şaşırtıcı değil. Kariyerine Valencia’dan daha iyi bir takımda devam etmesi de olası gözüküyor. Sahada ne yapacağı hayati önem taşıyor.

Gözler onda

Dinamo Zagreb’le iyi bir sezon geçiren 26 yaşındaki El Arbi Hillel Soudanimilli takımın da kilit parçalarından bir tanesi. Partneri Islam Slimani’yle birlikte gol yükünü taşıyan santrafor güçlü fiziği ve bitiriciliğiyle dikkat çekiyor. Savunmayı sürekli yıpratan koşuları, küçümsenmeyecek hava hakimiyetinin yanına bir de iki ayağını iyi kullanmasını eklediğimiz zaman orta seviyede komplike bir oyuncu çıkıyor karşımıza. Performansı onu Avrupa’nın top liglerine taşıyabilir

Teknik direktör

2011’den beri takımın başında görev yapanVahid Halilhodzic, sürekli yerel basın ve oyuncularla yaşadığı problemlerle gündeme gelmişti. Afrika kupalarındaki başarısız sonuçlar ve rotasyonlar saç baş yoldurtsa da takımı Dünya Kupası’na götürmeyi başardı. Kadro seçiminde yine tartışılmaya devam ediyor. Boşnak hoca kriz anlarında iyi olmasa da buraya kadar gelmeyi başardı. Rusya, Belçika ve Güney Kore gibi diğer gruplara nazaran görece daha iyi bir kura çektiler fakat işleri hiç kolay değil. Göze hoş gelen futboldan ziyade oynattığı rakip bozan futbolun meyvelerini elemelerde aldı, bakalım burada nasıl bir strateji ortaya koyacak...

GÜNEY KORE

1986 Meksika’dan beri düzenlenen Dünya Kupalarının tamamına katılma başarısı gösteren Güney Kore Asya elemelerini ikinci sırada bitirerek Latin Amerika’nın yolunu tuttu. Görece dengeli bir gruba düşen Taeguk Warriors Japonya ile ortaklaşa düzenledikleri 2002 Dünya Kupası’nda başardıklarının benzeri bir hikâyenin peşinde 

Kaleciler: Jung Sung-ryeong (Suwon Bluewings), Kim Seung-gyu (Ulsan Horang-i), Lee Bom-young (Busan I’Park)
Savunmacılar: Kim Jin-soo (Albirex Niigata), Yun Suk-young (QPR), Kim Young-kwon (Guangzhou Evergrande), Hwang Seok-ho (Sanfrecce Hiroshima), Hong Jeong-ho (Augsburg), Kwak Tae-hwi (Al Hilal), Lee Yong (Ulsan Horang-i), Kim Chang-soo (Kashiwa Reysol).
Orta sahalar: Ki Seung-yueng (Swansea), Ha Dae-sung (Beijing Guoan), Han Kook-young (Kashiwa Reysol), Park Jung-woo (Guangzhou R&F), Son Heung-min (Bayer Leverkusen), Kim Bo-kyung (Cardiff City), Lee Chung-yong (Bolton Wanderers), Ji Dong-won (Augusburg).
Forvetler: Koo Ja-cheol (Mainz), Lee Keun-ho (Sangju Sangmu), Park Chu-young (Arsenal), Kim Shin-wook (Ulsan Horang-i).

Güney Kore’de 2013’te göreve gelen Myung-Bo Hong yönetiminde daha genç ve tecrübesiz isimlerden kurulu bir takım iskeleti oluşturuldu. 4-2-3-1 formasyonu ile sahaya dizilen Kırmızılar, sıkı çalışma azmi ve disiplinli bir defansif anlayışa sahip. Buna rağmen henüz duran toplardan yenen goller konusunda da çözüm üretememiş olan Güney Kore, tekniği ve mücadele gücü yüksek ancak savunma zaafları olan kırılgan bir takım görüntüsünde. Defansif orta saha Sung-Yong Ki’nin orta alanda yükü çektiği ve ana  hücum planı topu Bundesliga menşeli Heung-Min Son ve Ja-Cheol Koo ile buluşturmak olan Güney Kore’de Bolton forması ile iyi bir sezon geçiren kaptan Lee Chung-Yong Lee’ye de büyük iş düşecek.  Genç ve enerjik kadronun ilk düdükten itibaren rakibe uygulayacağı  yoğun pres ve kontra ataklarla sonucu gitme takımın hücum planı. Beklerin takıma yeni eklenen tecrübesiz isimler olması ve kaleci Sung-Ryong’un güven vermeyen performansı takımın olumsuz yanları olarak göze çarparken, esnek bir geri üçlü ve iki agresif kanat oyunculu bir 3-5-2 muadili mi yoksa katı bir savunma anlayışına sahip 4-2-3-1’in mi tercih edileceği konusu da belirsiz. Takımın turnuvadaki geleceğini savunmadaki oyuncularının ve bu sezon  Watford formasıyla yalnızca 72 dakika sahada kalabilen alternatifsiz Chu-Yong Park’ın hücumdaki performansı belirleyecektir.

Takımın yıldızı

Ülkesinin Ulsan Hyundai takımının formasını terleten 1.96 boyundaki dev santrofor Shin Wook Kim, Chu-Yong Park’ın aksine çok iyi bir sezon geçirdi. Tek tek isimlerden ziyade takım oyununun ön plana çıktığı Güney Kore’de ana hücum planı işlemediği zamanlarda devreye giren 26 yaşındaki oyuncu Kırmızıların, H Grubu’ndaki en önemli gol silahı olacak. Ancak milli takım formasıyla 26 maçta yalnızca 3 gol atabilen sadece biri resmi maçlarda olmak üzere- Our Giant lakaplı oyuncunun 35 maç-19 gollük sezon performansının turnuvaya yansımasının ne şekilde olacağını bekleyip göreceğiz. Genç teknik adam Myong-Bo Hong’un onu, skorda geriye düştükleri maçlarda kulübeden ilk tercih olarak sahaya süreceğini söylemek ise yanlış olmayacaktır.

Gözler onda

Geçtiğimiz yılın Temmuz ayında Hamburg’tan Bayer Leverkusen’e 10 milyon euroluk rekor bir bedelle transfer olan Heung-Min Son, takımının Bundesliga’yı 4.sırada bitirerek Devler Ligi ön elemesi vizesi almasına 10 gol-4 asistlik performasıyla katkıda bulundu. Milli takımda ve Leverkusen’de genellikle açık pozisyonunda oynayan 1992 doğumlu oyuncu üçüncü bölgede güvenilir bir bitirici oyuncu profiline sahip; bunu da seri ve her iki ayağını da aynı oranda kullanabilme yetisine borçlu. Fiziksel olarak takım arkadaşlarından bir adım önde görünse bile, grupta karşılaşacakları Belçika’nın Kompany,Vertonghen ve van Buyten gibi güçlü savunma oyuncuları karşısında nasıl bir performans sergileyeceği ise merak konusu. Her şeye rağmen, onun hücumda yapacağı her olumlu aksiyon Güney Kore’nin artı hanesine yazılacaktır.

Teknik direktör

İlk resmi maçını 1948 yılında oynayan Güney Kore’nin tarihindeki 35. teknik adam olan Hong Myung-Bo, ülke futbol tarihinin sembol isimlerinden biri. 136 kez milli formayı giymiş olan ‘’The Eternal Libero’’ lakaplı 45 yaşındaki çalıştırıcı 2012 Londra Olimpiyatları’nda bronz madalya kazanan kadrosundan on iki oyuncusunu Brezilya’ya götürüyor. 2002 yılında yarı final oynayan takımın da kaptanlığını yapmış olan Myung-Bo daha önce 2009 yılında U20 Dünya Kupası’nda takımının başında çeyrek final görmüş bir isim. Soyunma odasında  otoritesinin sorgulanamayacak olması, Güney Kore için avantaj olarak göze çarpıyor. Yine de tüm bu olumlu havaya rağmen 2002 Dünya Kupası Bronz Top ödüllü genç teknik adam, zor bir işe soyundu ve hayatının sınavına çıkmak üzere.